Regisseur

  • Koen Browaeys

Spelers

  • Sem Bettens
  • Emma Browaeys
  • Koen Browaeys
  • Liesbeth Colpaert
  • Pieter Coorevits
  • Erna De Voet
  • Dora Lou Vander Beken
  • Emma Vanderbracht
  • Magda Vercamer
  • Victor Vermaercke

Een maandje nadat ‘Tussen soep en patatten’ Horebeke en de rest van de Vlaamse Ardennen wist te charmeren, was het aan de terugkeer van ‘De Terugkeer’. De voorstelling van Koen Browaeys en zijn ploeg Stamspelers die normaal haar première had moeten beleven op 13 maart 2020. De dag waarop het hele theaterlandschap voor lange tijd in lockdown ging. Maar na vele keren uitstellen, wist de voorstelling op 1 oktober toch haar première te beleven.

Zo’n 720 toneelliefhebbers vonden een zitje in de Maskerade, Kantschool Mater en lieten zich meeslepen door deze surreële trip doorheen een imaginair Mater. Lichttovenaar Fréderique Heyerick wist de hersenkronkels perfect in beeld te brengen… Maar laten we vooral eens luisteren naar wat het Stampubliek ons erover wist te vertellen:

“Surrealistisch , verwarrend , Ensoriaans, overweldigend! Dat allemaal in een verhaal met heksen en toveressen in Mater! Proficiat aan alle leden van Stam!” (Magda)

“Een voorstelling die onder de huid kruipt.” (Sonja)

“Hoe meer ik erna over nadacht, hoe mooier het erna werd in mijn nadenken. Altijd een goed teken!” (Jan)

“Zonder twijfel, onvergetelijk! Sommige kronkels blijven eeuwig hangen, en maken slapeloze nachten van niet meer zo jonge wezens minder lang met het NAdenken over… ik vind het een hersenkronkelblijver en nog es welgemeende felicitaties!” (Tante Tine)

“De hele tijd spoken de beelden in ons hoofd! Was een prachtig stuk én zeer goed gespeeld!” (Dette)

“Sterke acteurprestaties in het mooie kader van de Maskerade met mooie belichting!” (Piet)

“Jawadde… een pluim waard! Echt dik verdiend. Knap om herkenbare plukjes Mater op te pikken. En wat een acteurs! Wat een ploeg. Dikke, dikke PROFICIAT! Het was boeiend van begin tot eind. KNAP!” (Caroline)

“’We loved with a love that was more than love.’ ~ Edgar Allen Poe Een stuk met enkele zeer opmerkelijke acteerprestaties. Scenografie en choreografie die het verhaal op bijzondere wijze kracht geven. Perfect passende en sprekende muziek ♡” (Ilse)

Wat info:

Zelfs idyllische dorpjes hebben donkere hoekjes

Rosalia, een jonge vrouw uit de stad ontvangt op een dag een brief uit Mater. Het dorp waar ze tien jaar terug – als jong meisje –  op zoek ging naar oude volksvertellingen. Het dorp ook waar ze stapelverliefd werd op het wilde dorpsmeisje Lucie Cloosterman. Een ‘lesbische’ relatie die niet echt op gejuich onthaald werd. Zeker niet door vader Edmond Cloosterman. En laat het nu net hij zijn die haar een brief schrijft. Zijn dochter blijkt ziek, zwaar ziek. En ‘Rosie’ zou de enige zijn die daar iets kan aan doen…

Ze besluit in te gaan op het verzoek en belandt al snel in een kluwen van vreemde en bizarre intriges. En ontdekt dat het idyllische Mater ook heel wat duistere kantjes heeft.  

Melancholische horror

“Eigenlijk was het mijn bedoeling om het eerste gotische horrorverhaal te maken in mijn geliefde Vlaamse Ardennen. Maar als je een verhaal over bloed en ingewanden verwacht, zal je wellicht ontgoocheld zijn.” Zegt regisseur en auteur Koen Browaeys. “ Ik schreef eerder een vertelling in de sfeer van klassiekers als Frankenstein of de ‘hammer house horrorfilms’. Geschikt voor een breed toneelpubliek dus. En ‘Folk’ verwijst naar het feit dat het zich afspeelt in Mater. Ik gebruik veel elementen die geworteld zijn in het volkse leven uit de tijd. En melancholisch? Een sentiment dat mij wel eens durft overkomen (lacht). Maar in de eerste plaats wil ik dat theater een belevenis mag zijn, waar je even het dagdagelijkse leven vergeet. Sommigen doen dat met komedie, ik kies eerder voor het fantasierijke en geheimzinnige. Niet dat er niet af en toe te lachen zal zijn, hoor.”

Ik heb ook getracht om een stuk te maken dat je op verschillende manieren kan lezen. Als een melancholisch en af en toe best luguber dorpsverhaal. Maar evengoed als een metafoor voor de schuldgevoelens die Rosalia niet echt heeft, maar wel opgelepeld krijgt.

Inspiratie

Volksverhalen zoals Lieve D’Haeze die destijds had verzameld, zijn voor Koen een grote inspiratiebron. “Voor de rest haal ik veel uit eigen dromen. Maar ook uit interessante figuren als Edgar Allan Poe of Maurice Maeterlinck. In sommige beelden zal je ook Leon Spilliaert herkennen en soms ook nog eens mijn all-time-favorite James Ensor. Ik vind het heerlijk om een melange te maken van mijn eigen fantasie en  die van dergelijke grote figuren. Maar ook mijn spelers geven me heel wat inspiratie.”

Nieuwe gezichten

Met ons gezelschap willen we regelmatig jong toneelbloed de kans geven om op de planken te staan. Heel wat van die jonge, talentvolle acteurs komen uit de stal van Litoziekla, het jeugdtoneel dat Luc Provost destijds oprichtte. Op die manier blijven we fris en worden onze tradities regelmatig in vraag stellen. In de meer experimentele ‘kleinere’ stukken krijgen ook nieuwelingen de kans om grote rollen te spelen.

Met dank aan onze sponsors